"Szklany miecz" Victoria Aveyard

****

   Długo wahałam się przed przeczytaniem tej części. Nie DLATEGO,  że pierwsza mnie nie porwała, wręcz przeciwnie – Ci co czytali recenzję „Czerwonej Królowe” wiedzą, że bardzo mi się podobała. Tym razem również się nie zawiodłam, to była istna BOMBA. Emocje stopniowo nabierały na sile, relacje między bohaterami gwałtownie zmieniały się i na dodatek transformacja Mare – idealne połączenie.

Książka przedstawia  losy  dziewczyny od błyskawic, która nie należy ani do Czerwonych ani do Srebrych, jest mieszanką obu. W jej żyłach płynie krew charakterystyczna dla zwykłych ludzi, lecz posiada ona dar, który łączy ją ze Srebrnymi. Musi ukrywać się przed złą królową  i jej synem Mavenem. Wraz z Calem <księciem i prawowitym następcą tronu> próbuje odnaleźć wszystkich, którzy tak jak oni mają moc. Chce przy ich pomocy obalić rządy wyżej wymienionej dwójki i przywrócić porządek w świecie w którym istnieją podziały, liczą się tylko Srebrni, a Czerwoni są traktowani gorzej niż zwierzęta. Czy jej się uda? Jaką cenę będzie musiała zapłacić? Czy uda jej się ocalić innych, jednocześnie nie tracąc swojego człowieczeństwa?

Od razu idę do Mare. Przy poprzedniej recenzji wspominałam, że mnie nie irytuje i dalej tak zostało. Jednak nie jest już ta samą osobą, stopniowo zmienia się w potwora, którym nie chciała być. Coraz bardziej przypomina mi Mavena i chyba ma teraz z nim więcej wspólnego niż z Calem. Mare nie boi się już używać swojego daru, dostrzega strach jaki wzbudza wśród towarzyszy, ale nie zależy jej na sympatii innych. Jest przywódcą i zamierza osiągnąć wyznaczony przez siebie cel. Bez zawahania zabija Srebrnych, którzy błagali o litość, zatraca w sobie te cechy, które ceniła przed pobytem w pałacu. Ciężko jej jest zdobyć się na jakieś ludzkie odczucia, choćby po śmierci najbliższych osób, jej serce jest zimne jak lód. Chęć zemsty jest wszystkim czego pragnie. Staje się czarnym charakterem, który niby chce dobrze, ale obiera złą drogę, zostawia za sobą mnóstwo trupów, liczy się cel, a nie sposób w jaki do niego dojdzie. Czasami to mnie trochę przerażała, ale to chyba jedna z lepszych transformacji książkowych.

Cal, to kolejna postać o której mam takie samo zdanie jak na początku. Dostrzega zmiany jakie następują w osobowości Mare, jednak do końca nie wie jak temu zapobiec. Sam zmaga się z przeszłością i niechęcią czerwono-srebrnych. Nie akceptują go, mimo, iż z całych sił stara się pomóc. Boi się spotkania z bratem, nie wie, jak potoczą się ich losy. Zdaje sobie sprawę, że musi pomścić ojca i uratować królestwo. Bardzo żałuje, że Mare odsunęła Cala od siebie, nie mamy do czynienia z namiętnymi scenami między tą dwójką. Mimo to „czujemy”, że się kochają, po prostu to nie odpowiedni moment na wyznawanie uczuć. Możemy „dostrzec” takie niby małe gesty, ale przyśpieszające bicie serca. Musimy pamiętać, że zawsze między nimi jest Kilorn i Maven <i tak oczywiście dziewczyna od błyskawic ma przemyślenia kogo to kocha, a kogo nie – biedni chłopcy, znaczy Cal> <3

Pasuje powiedzieć cos o Mavenie, mimo iż nie miał zbyt wielu scen.  Coraz bardziej tracę nadzieję, ze odnajdzie w sobie tą dobrą stronę. Trudno mi nawet myśleć o nim inaczej niż jak o złoczyńcy i bezwzględnym mordercy. Gdzieś w głębi serca, była myśl, że robił to pod wpływem matki, ale z wiadomych przyczyn ta teoria upadła. Może nazwiecie mnie głupią, ale daję mu szanse w trzecim tomie ma się poprawić, albo ląduje na czarnej liście. To moje ostanie słowo.

Podsumowują otrzymałam od tej książki wszystko czego chciałam. Może nie ma zbyt wiele nowych wątków, ale za to mamy emocje, napięcie, rozbudowane portrety psychologiczne – rozbudowane tło. Dzieje się na przestrzeni mentalnej, a to prawdziwa gratka dla każdego książkomaniaka.

Autorka zaskakuje, wykonała kawał dobrej roboty – a zakończenie po prostu  MIAZGA, pozwala na tyle nowych możliwości, że aż modlę się żeby nie umrzeć w czasie tego wyczekiwania. Sam fakt, że Mare musi ocalić swoją duszę, przegnać zakradający się mrok sprawia, że mam kilka wizji. Myślę, że kluczowa będzie dziewczyna z darem, osłabiającym inne moce. Oby tylko Cal nie ucierpiał, nie zasługuje na to, ale niezbadane są wyroki pisarzy, wszak wiemy, że nie przepadają za ideałami.

Serdecznie polecam wszystkim spragnionym wrażeń, emocji, EMOCJI, których w tym tomie nie brakuje. <3

 Autor: Victoria Aveyard

Tytuł: "Szklany miecz"

Seria: "Czerwona królowa" 

Wydawnictwo: Otwarte